Elsloo - Tegelen 78 km (136)

De tweede dag zit er helaas alweer op. En weer was het genieten, maar wel heel anders dan gisteren. Luister maar. De dag begint om acht uur. Althans voor mij. Ik heb heerlijk geslapen en niet veel van de kerkklok gehoord, die dag en nacht elk half uur slaat en op het hele uur kun je tellen hoe laat het is. Als ik vers gedoucht beneden kom, staat mijn ontbijt al klaar. Lekkere broodjes, kaas en ham, en ook appelstroop. Lang niet op mijn brood gehad. Thee en jus. Mevrouw komt tegenover me zitten, zodat het toch nog gezellig wordt. Haar man is huisarts in het dorp en houdt van motorrijden. Zij heeft een workshop in keramiek. De tuin staat er vol mee. Morgen gaan ze met de auto naar Toscane. Zo genoeg informatie. Om negen uur stap ik op en even later ga ik over de Maas naar Meers. Ik zal niet alle plaatsjes en weggetjes de revue laten passeren, omdat ik dan de kans loop, dat je in slaap valt. En dat wil ik niet op mijn geweten hebben. Maar het zijn allemaal rustige weggetjes, dijkjes, en vrijwel altijd vlak langs de Maas. Het enige dat de meeste gemeen hebben is een enorme kerk met een enorme kerktoren. Het gemak daarvan is dat als je het ene dorp verlaat, je het volgende al ziet liggen. De Maas heeft hier trouwens wel wat watergebrek. Op sommige plaatsen lijkt het net een beekje. Het wordt tijd, dat het weer eens flink gaat regenen. Hopelijk niet komende week. De Maas wordt ook aardig geplunderd. Op meerdere plaatsen wordt grind en zand gewonnen door enorme bedrijven. Na 25 km ga ik over de brug naar Maaseik, en dat is België. Het is kwart voor elf, en dan weet je het wel: koffietijd en omdat het België is, wordt het natuurlijk met een Brusselse wafel, maar dat is niet alles. Ook met ijs, poedersuiker en warme kersen. Wilt u er ook slagroom bij? Natuurlijk, waarom niet. Als het komt is het een plaatje en het smaakt ook nog heerlijk. Na een half uur stap ik maar weer eens op, anders kom ik nooit verder. Ik fiets nu een uurtje door het Belgische land tot vlak voor Thorn en dan ben ik weer in Nederland. Maar niets wat er aan herinnert, dat je de grens over gaat. Thorn staat er om bekend dat alle huizen wit geschilderd zijn. Nou vergeet het maar, minstens de helft is anders gekleurd. Thorn als toeristische trekpleister vind ik ver overdreven. Na Thorn, als ik weer door prachtige landschappen rijd, dan wordt het pas mooi. Eerst tot Wessem en dan naar Heel. Er zijn hier ook veel Maasplassen. In Heel ben ik even de weg kwijt. Maar die vind ik weer terug in Beegden. En dan kan ik de route tot Horn volgen. Ik ben dan zo’n beetje op de hoogte van Roermond, maar dat ligt aan de andere kant van de Maas. Via Halen kom ik in het Leudal, een stuk bosachtige omgeving iets verder van de Maas af. En daar ben ik weer de route kwijt. Ik kom in Nunhem. Nooit van gehoord? Nou ik ook niet, maar je moet er wel een keer in je leven geweest zijn, zodat je erover mee kan praten. Bij de ingang van het gehucht staat een bankje, in de schaduw en bewaakt door onze lieve heer aan het kruis. Het is half twee en tijd voor de lunch. Ik heb nog twee krentenbollen en een blikje cola en dat gaat er gesmeerd in. Intussen geniet ik van alle grijze duiven, die langsfietsen. Ik groet ze en de meesten groeten ook terug. Zo heb je nog eens contact. Nog even door Neer en dan is het eigenlijk nog een rechte weg omhoog, nou ja, naar het noorden evenwijdig aan de Maas. Voorbij Kessel is een grote sluis in de Maas. Zou ik hier over kunnen steken? Nee, dus. Maar een stukje verder gaat een pontje over de Maas. En dan ben je meteen in Tegelen. Maar nu nog de weg zoeken naar mijn nachtverblijf. Op goed geluk rijd ik de stad door en na een keer vragen zit ik op de Kaldenkerkerweg. Hier kun je de grens naar Duitsland over. Ik moet op nummer 201 zijn. Aan de rechterkant zijn de oneven nummers. Die eindigen bij 145 en als ik de grens over ben begint het bij 264. Ra, ra? Maar als ik even terug fiets, blijkt de Villa Ambrosius aan de andere kant te liggen. Mijn kamer is nog niet klaar - ik denk dat ze gewacht hebben of ik werkelijk op kom dagen - ik kan bij het zwembad zitten en krijg een ijskoud biertje. Dat is het enige waar ik op heb gewacht. Omdat ik toch even moet wachten ga ik alvast op zoek naar een slaapplaats voor morgenavond. En weer moet ik van de route af. Ik moet morgen naar Groesbeek. Zo dat is geregeld. Dan is mijn kamer klaar en nadat ik mijn paspoort heb getoond en heb betaald wordt mij de kamer gewezen. Hij is op de eerste etage. Een grote tweepersoonskamer met een kleine douche en toilet. Alles wat je nodig hebt. Als ik gedoucht heb, kan ik mijn wasje buiten aan de waslijn hangen. Zelf ga ik even zwemmen. Het water is niet echt warm, maar goed genoeg voor mij. Tenslotte zwem ik ‘s winters in de Middellandse zee bij 16 graden. Dan bel ik het thuisfront en ga ik mijn verhaal schrijven. Het is nu kwart over zes. Ik ga me zo beraden waar ik vanavond ga dineren. Er zijn drie mogelijkheden in de buurt. Hiernaast is een Mexicaan, 800 meter over de grens is een Griek, maar er is ook een Abdij in de buurt. En misschien word je daar bediend door een paar lieve nonnetjes. Je weet maar nooit. Word vervolgd. Het is negen uur. Hier is de uitslag. 1. De Abdij, 2 kilometer op de fiets. Gezellig terras. Duurt even voor iemand - geen nonnetje - naar je toekomt. Het is kwart voor zeven. Vanwege reserveringen kunt u pas om half acht bestellen. Bestellen. En dan zit je misschien om acht uur te eten. Geen optie. Valt af. 2 kilometer terug. Zijn niet opgeteld bij de fietsreis trouwens. Dan 2. De Griek in Kaldenkirchen, Duitsland. Gesloten wegens vakantie tot 29 augustus. Zolang kan ik niet wachten. En dan blijft de Mexicaan over. Geen slechte keuze. Het is naast de deur en ze blijken ook een heel groot terras achter de zaak te hebben. Ik heb geen trek in tortilla’s e.d., maar ze hebben ook een Hollandse kaart. Ik bestel varkenssaté met frites en een kleine salade. En voor nachos met dipsaus En alles spoel ik weg met een paar heerlijke Bitburgers. Ik ben net weer op de kamer. Rest mij niets meer dan me op een heerlijke nachtrust voor te bereiden met nog met een klein drankje.