Haren - Pieterburen 41 km (626 km)

31 augustus 2019 - Thuis, Nederland

Hat is zaterdag 31 augustus, kwart over twaalf. Het is nu precies vierentwintig uur geleden dat ik het slaperige, maar beroemde dorpje Pieterburen binnen fietste. Ik ben al aardig gerecupereerd, zoals wij fietsers zeggen. Om meteen maar in huis te vallen met de prijsvraag. De troostprijs is naar Hans en Rina gegaan. Zij zaten er met 629 kilometer het dichtste bij. Gefeliciteerd. Zorg goed voor de zeehond.

Maar laat ik met het verslag van de laatste fietsdag beginnen. zoals gewoonlijk om acht uur op. Carla is dan net aan haar werk begonnen, dus die was al vroeg de deur uit. Markus heeft een vrije dag en heeft een prima ontbijt klaar staan, als ik beneden kom. Helaas is mijn wasje vanmorgen nog net zo nat als gisteravond. Het moet vannacht een beetje geregend hebben. Maar gelukkig heb ik nog een reserve stel. Als alles weer aan de fiets hangt gaan we samen naar Groningen. Markus fietst een stukje mee tot de Grote Markt. Voor we echter die kant opgaan, rijden we eerst naar het treinstation in Haren. Daar laad ik mijn keuzedag op mijn ov-chipkaart en koop alvast een fietskaartje. Want als ik vanmiddag met de trein uit Baflo kom heb ik vijf minuten overstaptijd. En dat is te kort om deze handelingen te verrichten. Ik had bedacht dat op het station in Groningen te doen. Maar Markus had een beter idee. Hier is het makkelijker bereikbaar en vooral rustiger.

Nou op weg. We rijden richting het Paterwoldsemeer. Tussen het meer en de snelweg zijn wat smalle weggetjes en dijkjes langs de oude loop van de Drentse A. Je bent zo het dorp uit en zit alweer midden in de natuur. Maar als we de stad binnenrijden wordt het verkeer steeds drukker. We moeten verschillende drukke wegen oversteken al of niet geholpen met stoplichten. Markus is mijn gids. In Groningen is het marktdag. Daar rijden we langs tot op de Grote Markt. Ik vraag of hij een foto van mij wil maken met de Martinitoren op de achtergrond. Om alles er goed op te krijgen, moet hij bijna op zijn knieën. Maar dat heeft hij er allemaal voor over. Zullen we hier nog een kopje koffie drinken? We strijken neer op het nu nog vrijwel lege terras van de Drie Gezusters en bestellen een middelgrote koffie. Als de kopjes leeg zijn, nemen we afscheid en ik fiets naar het noorden de stad uit, via de Paddepoelsterweg. Groningen is niet zo groot, dus daar ben ik al gauw. Markus had me al gewaarschuwd. De Paddepoelsterbrug over het Van Starkenborchkanaal is gesloopt. Je moet een stukje langs het kanaal fietsen tot de volgende brug en dan kan je weer terug om de route op te nemen. Het stukje blijkt 2 kilometer te zijn. En dat weer terug? Nee, ik zie een andere, rechtstreeksere route naar Oostum. Hier staat op een terp het oudste kerkje van Nederland, volgens Markus, die in Groningen geboren is en het dus kan weten. Hij vertelde er wel bij, dat je de sleutel op nummer 19 op kan halen, als je het kerkje in wil. Maar het hekje staat open en als ik aan de kerkdeur voel, blijkt ook die los te zijn. Er is niemand. Het interieur valt een beetje tegen. Er staan wat moderne klapstoelen voor de kerkgangers en er is een preekstoel. Dan ben ik weer onderweg naar Garnwerd, lekker windje in de rug, zonnetje erbij, betere temperatuur, dan de afgelopen week. Kortom niets staat mij in de weg om Pieterburen te bereiken. Zelfs een lekke band kan geen kwaad meer, want hier ben ik op het Pieterpad voor wandelaars en ik kom er heel wat tegen, alleen of met z'n tweeën, meestal rugzak om en waterflesjes bij zich. Bij een knooppuntenbordje staat een picknickbank. daar zit een man en een vrouw wat te eten. Geen fiets. Dus ik: doet u het Pieterpad? Stomme vraag op deze plek. Ja, we zijn vanmorgen begonnen. Doet u de hele route of een stukje? Nee, helemaal. Hoeveel tijd heeft u daarvoor uitgetrokken? Drie weken. Goede Reis. Goede reis en weg zoef ik weer. Bij Garnweer ga ik over een brug. De route gaat via Winsum. Maar dat laat ik rechts liggen, want er slingert een mooi fietspad dwars door de weilanden langs een onbekend watertje. Via Schouwerzijl kom ik in Mensingeweer en vandaar naar Eenrum. Het is kwart voor twaalf. Ik zal hier maar eens koffie gaan drinken. Nou niet in Eenrum. Hier doen ze niet aan de losbandigheid van café of nog erger snackbar. Het is nog zeven kilometer naar Pieterburen. Tot zo lang hou ik het wel uit. En zo rijd ik om kwart over twaalf Pieterburen binnen. Het is er stil. Bij het café-restaurant "Bij de Buren van Pieter" staat een gedenkteken met opschrift: Begin van het Pieterpad. Nou, dat is voor mij het einde. Ik heb het bereikt. Gefeliciteerd, Sjoert, zeg ik bij mezelf. Op het terras aan de overkant, ook een café-restaurant, zit een man alleen. Ik spreek hem aan of hij een foto van mij, bij het monument wil maken. Natuurlijk en hij vraagt meteen naar mijn herkomst. Ik ga ook op het terras zitten, want ik heb wel trek in een pannenkoek met stroop. Maar dat hebben ze niet in Pieterburen. Ik stel mijn verlangens bij en neem dan maar een uitsmijter met beenham. Dat vult ook goed. Ik bel Cissy om het goede nieuws mee te delen en krijg ook van haar de felicitaties. Zo eindigt mijn Fietserpad.

Hoe verging het mij verder?

Om één uur fiets ik naar Baflo. Het dichtstbijzijnde plaatsje met een stationnetje, ongeveer 10 kilometer verder, maar wel naar het zuidoosten. Dus toch nog een stukje tegen de wind in, om het af te leren. De trein gaat om 13:52 uur. Ik ben op tijd, maar de trein niet. Daar gaan mijn vijf minuten overstaptijd. Maar ja, het is 'Arriva' en niet 'NS'. Ik vlieg nu door het Groningse landschap naar de hoofdstad terug. Een beetje weemoedig, dat het er nu op zit, kijk ik door het raam naar de weilanden met hier en daar wat koeien. Ik heb intussen bedacht, dat ik het rustig aan ga doen. Even afkicken. In Groningen ga ik weer naar het centrum en op een terrasje neem ik nog een afscheidsbiertje. Om drie uur ben ik weer op het station. De trein naar Rotterdam, die om 15:18 vertrekt, staat er al. Helemaal achterin is een fietsingang. Maar daar zit al iemand met een heel grote koffer. Het is een Indonesiër, een aardig man, blijkt later. Hij ziet mij en mijn fiets en maakt plaats. Daar komen een man en een vrouw aan, met elk een fiets vol bagage. Hij heeft zijn fiets al binnen. Aan zijn spraak te horen gaat hij naar huis. Het is een klein balkon. Ik zeg: het is vol. Wat vol? Kijk meneer daar zitten. Hier kunnen drie fietsen staan! Je moet je tassen eraf halen! Zo gaat hij te keer. Ik zeg, er zijn nog meer plekken in de trein voor fietsen. Zijn vrouw denkt: "Arie, maak je niet druk". En ze zegt, "Kom nou maar, we gaan wel verder kijken." De Indonesiër heeft er geen woord van verstaan, en glimlacht tegen mij. We raken in gesprek. Hij komt van Bali en woont nu in Nederland. Hij vraagt of ik weleens op Bali ben geweest. Enz. Dit is de trein naar Rotterdam, maar daar moet ik helemaal niet naar toe. Wil ik een beetje vlot in Almere komen, moet ik in Zwolle overstappen. Twee minuten overstaptijd. Gelukkig wel op hetzelfde perron. Maar aan welke kant moet ik uitstappen, links of rechts? Dat kun je tegenwoordig opzoeken met wifi in de trein. Het wordt rechts. Voordat ik achteraan kom, bij het uitstappen stel ik mij alvast op voor de uitgang, voordat de trein stopt, zodat ik als eerste op het perron sta. Aan de overkant: geen trein. Blijkt de trein naar Den Haag veel korter te zijn, dan deze en ik zit helemaal achterin. Dus rennen naar de overkant. De eerste twee ingangen geen fietsen. Als ik net ben ingestapt, gaan de deuren al dicht en ben ik op weg naar Almere Centrum. Om vijf uur stopt hij daar en kwart over vijf rijd ik de Henry Moorestraat in. Ballonnen, vlaggetjes,. En binnen zitten de buren. Ik krijg een beker en een medaille en de felicitaties. Het zit er op.

Cissy heeft er toch weer een feestje van gemaakt. Het is mooi weer, dus we kunnen buiten zitten. Drankjes, hapjes, aardappelsalade, quiche, en nog veel meer. 

Ik dank iedereen, die mij gevolgd heeft voor hun positieve reacties op mijn verslagjes. En misschien... wie weet....

13 Reacties

  1. Cissy Breve:
    31 augustus 2019
    Goed gedaan schat. Petje af en wie weet volgend jaar. Ondanks dat ik de prijsvraag niet heb gewonnen ben ik toch een zeehond rijker. 🐂🦡🦡🦡🦡🦡
  2. Yvonne:
    31 augustus 2019
    Gefeliciteerd TOP!🚴‍♂️🍺💐🌻🍋🏆🏅
  3. Ingrid:
    31 augustus 2019
    Goed gedaan, Sjoert! Ik heb je wederwaardigheden met plezier gelezen. Ben benieuwd wat je volgend jaar gaat doen.
  4. Martha en Wiebe.:
    31 augustus 2019
    Sjoert,

    Gefeliciteerd met die mooie 626 km.
    Prima prestatie hoor.
    Dank voor je leuke onderhoudende verslag.

    En ...inderdaad...graag tot een volgende keer.
    Kijk maar wat het wordt: de Tour, de Giro of toch de Vuelta.
    Want jouw knieën doen het kennelijk beter dan die van Tom en Steven.

    Hartelijke groet,
    Martha en Wiebe.
  5. Willem Rauwerdink:
    31 augustus 2019
    Sjoerd,
    Met alle respect! Zo zie je maar weer dat leeftijd er niets toe doet!! Petje af, in gedachten mee gefietst en ook een heerlijke tocht gehad. Dank je Sjoerd!
    Willem
  6. Peter J.M. Claesen:
    31 augustus 2019
    Gefeliciteerd Sjoert, je hebt een mooi aantal Hollandse kilometers gedraaid. En, niet onbelangrijk, je hebt prachtig weer gehad. Niet te vergelijken met je tocht van vorig jaar. Ik heb weer van je verhalen genoten. Hartelijke groet, Peter (PS. ben ook benieuwd naar de rest van de foto's)
  7. Carla Rijnhart:
    31 augustus 2019
    Top gedaan Sjoert, ook complimenten voor je kunstige knieën! Ben net op tijd weer onder wifi bereik in Bretagne om je te feliciteren. Genoten van je verhalen en trots op je!
  8. Hans en Rina:
    31 augustus 2019
    Je hebt het weer waargemaakt, toppie, benieuwd wat je volgende route wordt.
    Het waren ook weer heerlijke verhalen om te lezen en zo maak je nog een wat mee.
    En niet te vergeten buiten de geweldige avond bij jullie die Cis heeft verzorgd nog bedankt voor de zeehond die ik heb gewonnen, zal er goed voor zorgen💋
  9. Ria en Theo:
    1 september 2019
    Sjoerd, knap gedaan!!! En ook voor ons, de volgers, was het weer een feestje.
  10. Lanny en Jim:
    1 september 2019
    Gefeliciteerd. We hebben weer met veel plezier je reisverslag gelezen. Jim en Lanny
  11. Marga en Henk Gijsbers:
    1 september 2019
    Helemaal Toppie Sjoert.
    Je hebt er weer de nodige kilometers opzitten.
    En veel leuke dingen meegemaakt en gezien onderweg.
    Het was leuk om via je verhalen een stukje mee te mogen maken.

    groetjes van Marga en Henk
  12. Anneriet en Jan:
    1 september 2019
    Dag Sjoert
    Gefeliciteerd met het afronden van de fietstocht. Ik heb het gevolgd, met name het noordelijke deel, omdat we dat ooit hebben gewandeld. Veel herkenningspunten. Fijn dat het goed is gegaan en wat had je het weer mee!!
    Hartelijke groet uit Hoorn, natuurlijk ook aan Cissy.
    Anneriet en Jan
  13. Marianne van den Bos:
    18 september 2019
    Hallo Sjoert, een beetje als mosterd na de maaltijd maar ik heb even een uurtje genomen om alle mooie verhalen te lezen en foto's te lezen te kijken. Wat een leuke verhalen heb je geschreven van je Pieterpadfietstocht. Jij rustig aan doen...... Volgende keer ga ik vanaf het begin "meefietsen". Groetjes, Marianne